معرفی انواع خودروی رنو

معرفی انواع خودروی رنو ،کمپانی فرانسوی رنو سال 1899 میلادی توسط برادران رنو یعنی Louis ، Marcel و Fernand تاسیس شد که از میان آنها لوئیس کارهای مرتبط با طراحی و تولید خودروها را انجام میداد و دو برادر دیگرش مدیریت کمپانی را برعهده گرفتند.با هوشمند خودرو همراه باشید.

برادران رنو برای تبلیغ اولین خودرویشان یعنی Voiturette، وارد مسابقات اتوموبیلرانی شدند اما با کشته شدن مارسل در سال 1903 در جریان مسابقه پاریس-مادرید، لوئیس برای همیشه از مسابقات خداحافظی کرد. سال 1906 نیز که فرناند به خاطر بیماری خود را بازنشسته کرد، مدیریت کمپانی بدست لوئیس افتاد. ائتلاف رنو/نیسان سال 1999 بصورت 50:50 میان دو شرکت تشکیل شد؛ رنو سال 1999 بیش از 99% سهام کمپانی رومانیایی Dacia و سال 2008 نیز 25% سهام کمپانی روسی AutoVaz را تصاحب نمود. همچنین بیش از 80% سهام Renault Samsung Motors و بیش از 44% سهام نیسان نیز هم اکنون در اختیار رنو قرار دارد. 15% سهام رنو نیز در تملک دولت فرانسه است.

معرفی انواع خودروی رنو

رنو مگان 

تولید رنو مگان با پیشرانه 1.6 لیتری از سال 1387 و با پیشرانه 2.0 لیتری نیز از سال 1388 آغاز شد و با افت و خیزهای متعددی تا اواخر 1393 ادامه داشت. مگان 1600 مونتاژی در ابتدا فقط تیپ E1 داشت اما از سال 1390 تیپ E2 آن نیز با تجهیزاتی بیشتر تحویل مشتریانش شد که شیشه بالابر برقی، آینه‌های برقی، مه‌شکن جلو، صندلی دوتکه عقب، سی‌دی پلیر از جمله این تجهیزات هستند. مگان 2000 نیز صرف‌نظر از برتری فنی، در امکانات فقط در سنسور باران، ترمز EBD و تهویه اتوماتش با مگان 1600 متفاوت است. همچنین تعداد انگشت‌شماری از مگان‌های E2 با آپشن‌هایی موسوم به سفارش مدیران و تنها با بدنه سفید یا زیتونی (برای مگان 1600) و بدنه قرمز روانه بازار شدند که همگی مجهز به رینگ‌های آلومینیومی (مشابه مگان 2000)، ترمزهای EBD، فیلتر هوای کابین و شیشه دودی بودند.

 

 انواع خودروی رنو

رنو اسکالا

دو سال بعد از اولین عرضه اسکالا در ایران، فیس‌لیفت آن در مدل 2015 به کشورمان آمد. چهره اسکالا نیوفیس، هیجان‌انگیزتر از قبل بود اما نمای عقبی آن تغییری نداشت و حتی در لیست تجهیزات خودرو نیز چیزی اضافه یا کم نشده بود. از عجایب اسکالا نیوفیس این است که تعداد اندکی از نسخه‌های وارداتی‌اش، پیشرانه 1.6 لیتری داشتند و به لحاظ تجهیزاتی نیز مهم‌ترین تفاوتشان با اسکالا 2.0 لیتری E2 (تیپ کم‌آپشن) در تعداد ایربگ‌هایش خلاصه می‌شد. به همین دلیل، اسکالا 1.6 لیتری، خیلی زود از ایران خداحافظی کرد. کسادی بازار اسکالا نیوفیس تنها مختص نسخه 1.6 لیتری‌اش نبود بلکه مدل 2.0 لیتری و حتی نمونه کروکی اسکالا نیز موفقیت چشمگیری در ایران نداشتند و این روزها نیز یکی از کم‌یاب‌ترین مدل‌های وارداتی رنو محسوب می‌شوند.

رنو داستر

از میان خودروهای اقتصادی داچیا، که همگی با استفاده از پلت‌فرم لوگان شکل گرفته‌اند، داستر تنها محصول با توانایی آفرود و در عین حال از ارزان‌ترین خودروهای کراس‌اور جهان است. سال 2014 واردات این مدل در نسخه‌های تک‌دیفرانسیل به کشورمان آغاز شد. مدل دو دیفرانسیل داستر نیز از 2016 در ایران قابل خریداری بود. داستر همچنین برای مدل 2016 فیس‌لیفت بیسار مختصری را تجربه کرد که عمده تغییراتش در گرافیک جدید چراغ‌های جلو و عقب و طراحی مجدد جلوپنجره و سپرها خلاصه می‌شدند. اشتراک فنی پیشرانه و جعبه‌دنده با رنو مگان باعث شده تا داستر به‌رغم تجهیزات اندک و طراحی ساده‌اش اما از مشخصات فنی قابل قبولی برخوردار باشد به‌ویژه در نسخه 4WD که از این جهت بسیاری از رقبای هم‌قیمتش را پشت‌سر می‌گذارد.

رنو تندر90

تولید تندر90 بعد از یک ماجرای جنجالی سرانجام در سال 1386 آغاز شد. استقبال سرد مشتریان از تیپ پایه آن یعنی تیپ E0، که فاقد ویژگی‌های ابتدایی (مانند کولر، ایربگ سرنشین جلو و فرمان هیدرولیک) بود، منجر به توقف عرضه این تیپ در ابتدای دهه 90 شمسی شد. تیپ E1 تندر نیز، که نسبت به E2 ویژگی‌هایی مانند سی‌دی‌پلیر، پشت‌سری عقب، شیشه بالابر برقی عقب و ریموت کنترل را نداشت، در سال 1392 عرضه‌اش متوقف شد و جالب‌تر اینکه ایران خودرو در همین سال، تندر اتومات را به بازار فرستاد. از تابستان 1396 تولید فیس‌لیفت این خودرو با نام تندر90 پلاس آغاز شد که عمده ویژگی‌های جدیدش علاوه‌بر تغییرات ظاهری، شامل تغییر داشبورد و تریم داخل کابین (هماهنگ با رنو ساندرو) و برخی اصلاحات فنی می‌شود. یکی از مهم‌ترین تغییراتی که در اواسط دهه 90 شمسی برای خانواده تندر90 رخ داد، نصب گیربکس جدید JHQ روی آن بود. این گیربکس جدید را ابتدا پارس خودرو روی استپ‌وی دنده ای گذاشت و وقتی عملکرد مثبتش نسبت به گیربکس قدیمی‌تر JH3 به همگان ثابت شد، پارس خودرو آنرا روی ساندرو دنده ای، تندر و حتی پارس تندر هم قرار داد. بعد از پارس خودرو، نوبت به ایران خودرو رسید و این شرکت نیز خانواده تندر پلاس خود را با همین گیربکس جدید به بازار فرستاد و سپس از اواخر سال 96 این گیربکس را روی تندر E2 هم گذاشت. اما مزیت اصلی گیربکس JHQ نسبت به نمونه قدیمی‌تر JH3، استفاده از کلاچ هیدرولیکی به جای کلاچ سیمی و رفع مشکل روغن‌ریزی (از ناحیه نزدیک به پلوس) است. همچنین موارد دیگری مانند حذف گردگیرهای پلوس، استفاده از کاسه نمد برای آب‌بندی روغن گیربکس، آسان‌تر شدن تعویض دنده، دوام بیشتر سیستم پدال کلاچ و گیربکس و نهایتا کاهش یک لیتری نیاز به روغن گیربکس، از جمله تفاوت‌های مهم گیربکس جدید JHQ در مقایسه با گیربکس قدیمی‌تر خانواده تندر و ساندروست. مسله دیگر درباره کیفیت تندر است؛ حتما شنیده‌اید که می‌گویند تندرهای «پارس خودرو» بهتر از تندرهای «ایران خودرو» است اما شما باور نکنید چراکه مدت‌هاست زمان این حرف‌ها، گذشته! ریشه این داستان به اواخر دهه 80 شمسی برمی‌گردد؛ همان زمانیکه گزارشات سازمان بازرسی و کیفیت استاندارد (ISQI) نشان می‌داد تندرهای ایران خودرو، کیفیت ساخت پایین‌تری نسبت به تندرهای پارس خودرو داشتند؛ مثلا تندرهای پارس خودرویی‌ها در بخش‌هایی مثل «فنربندی و تعلیق»، «رنگ بدنه» و «نفوذ آب و صدا به کابین» کیفیت بهتری داشتند درحالیکه تندرهای ایران خودرو در بخش‌های مثل «ساخت بدنه» و «موتور و گیربکس» با کیفیت‌تر از پارس خودرو بودند. البته ایران خودرو خیلی زود مشکلات مونتاژی تندرهایش را برطرف کرد طوریکه از سال 90 به بعد، دیگر هیچ تفاوت محسوسی میان تندر ایران خودرو با تندر پارس خودرو دیده نشد. البته از آنجایی که پارس خودرو، مونتاژ محصولات باکیفیتی مانند مگان، ماکسیما و تی‌یانا را در کارنامه‌اش دارد، برخی‌ها از این موضوع سواستفاده کرد‌اند و همچنان می‌گفتند که تندرهای پارس خودرو بهتر است ولی خوشبختانه با گذشت زمان، همه متوجه این شایعات شدند. بنابراین به لحاظ کیفیت، می‌توان چنین گفت که «پارس تندر» و «تندر پلاس» هردو در رتبه اول هستند و بعد از آن‌ها نیز تندرهای E2 ساخت ایران خودرو و پارس خودرو، هردو در رتبه دوم جای دارند. نکته آخر اینکه ایران خودرو از سال 98 «رینگ آلومینیومی» را از تجهیزات استاندارد خانواده تندر حذف کرد و سپس «سی‌دی پلیر» را از هم از خانواده تندر پلاس برداشت.

معرفی انواع خودروی رنو

رنو تالیسمان

خودروسازان فرانسوی از دیرباز در ارائه خودروهای لوکس و سدان‌های فول سایز با مشکل مواجه بوده‌اند اما تلیسمان نماد تلاش دوباره رنو برای عرض اندام در این بخش از بازار است. این سدان زیبا، که براساس زبان طراحی جدید رنو شکل گرفته است، همزمان با عرضه جهانی به کشورمان نیز وارد و با استقبال بسیار خوب مشتریان روبرو شد. تعداد بسیار محدودی از تلیسمان‌های وارداتی از مدل 2016 هستند اما واردات انبوه آن از مدل 2017 آغاز شد. تیپ E2 تلیسمان تنها در فروش اول آن موجود بود و به همین دلیل نیز هم‌اکنون در بازار نایاب است. عدم وجود مواردی مانند سنسور جلو و نقطه کور، هدآپ، صندوق‌پران هوشمند، تهویه صندلی‌های جلو و و گرمکن جلو و عقب، ماساژور جلو، مانیتور بزرگ، صندلی‌های کامفورت و سیستم صوتی BOSE ازجمله کمبودهای تیپ E2 در مقایسه با تیپ E3 است.

رنو سفران

در ساختار محصولات گروه رنو نیسان، می‌توان مدل لتیتود/سفران را مشابه رنو نشان از نیسان تی‌ینا معرفی کرد. با این وجود برخلاف تی‌ینا (که توسط پارس‌خودرو در ایران معرفی شد) سفران محصولی کمتر شناخته شده محسوب می‌شود. در حد فاصل سال‌های 2011 تا 2013 این خودرو با نام لتیتود در بازار عرضه می‌شد اما از سال 2014 با نام سفران و در قالب تیپ‌های LE و PE به کشورمان آمد. سفران‌های وارداتی هرچند با پیشرانه‌های 2 لیتری (مشترک با مگان و فلوئنس) و پیشرانه 2.5 لیتری (مشترک به نیسان تی‌ینا) به ایران آمدند اما در مقابل فروش عالی رقبای کره‌ای خود، حرفی برای گفتن نداشتند و نهایتا از سال 2016 نیز وارداتش متوقف شد.

معرفی انواع خودروی رنو

رنو ساندرو

از نظر فنی ساندرو نسخه هاچ‌بک همان تندر90 (با پلت‌فرم مشترک) محسوب می‌شود که به‌دلایلی و با فاصله زمانی زیاد نسبت به تندر90 و از اواخر سال 94 راهی خط تولید پارس خودرو شد. اما از نظر ظاهری و فضای درونی کابین، ساندرو قرابت بیشتری با تندر90 پلاس (فیس‌لیفت) دارد. کوتاه شدن 2 سانتی‌متری فاصله محوری باعث شده که فرمان‌پذیری ساندرو، اندکی بهتر از تندر90 باشد. گیربکس دستی ساندرو ابتدا از مدل JH3 بود ولی از اواسط سال 96، پارس خودرو گیربکس جدید JHQ را روی آن قرار داد که مزیت‌های زیادی نسبت به جعبه‌دنده‌های قدیمی تندر90 دارد. علاوه بر این موضوع، پارس خودرو حتی برنامه‌ریزی ECU را هم برای ساندرو تغییر داده است. البته در زمان رانندگی، تفاوت این دو پیشرانه محسوس نیست و متوجه این تغییرات جزیی نمی‌شوید. در نسخه اتوماتیک ساندرو نیز مانند تندر90 اتومات، از جعبه‌دنده ساخت ZF از سری AL4 استفاده شده که هماهنگی خوبی با پیشرانه دارد. از سال 96، آپشن‌های سفارشی هم در اختیار خریداران ساندرو قرار گرفت که مهم‌ترین‌شان در مواردی مانند کروز کنترل (برای اتومات)، دوربین عقب با مانیتور بزرگ، روکش چرم، کفپوش (کابین و صندوق)، دزدگیر تصویری و ... خلاصه می‌شود.

رنو کپچر

استقبال جهانی مشتریان از خودروهای کراس‌اور باعث شده که هاچ‌بک ریز نقشی نظیر رنو کلیو نیز با اعمال تغییراتی تبدیل به خودرویی کراس‌اور شود و در سال 2013 با نام کپچر به بازار جهانی بیاید. واردات این مدل از سال 2016 توسط ایران‌خودرو آغاز شد و در سری نخست با استقبال چشمگیر مشتریان همراه بود اما به تدریج و با ورود رقبای جدیدی نظیر تیوولی و 2008، تب خرید کپچر در بازار فروش، اندکی افت کرد ولی همچنان این فرانسوی ارزش خرید بالایی دارد. سری دوم کپچر در مدل 2017 به ایران آمد که برخلاف مدل 2016 آن، دارای روکش چرمی، گرمکن صندلی‌های جلو، شیشه دودی عقب و کنسول میانی صندلی‌های جلوست.

رنو فلوئنس

پس از فیس‌لیفت 2014 فلوئنس، که با تغییر جلوپنجره، چراغ‌ها، سپر و اضافه‌شدن دی‌لایت‌های LED همراه بود، امکان خریداری نسخه‌های غیراتومات آن نیز برای مشتریان ایرانی امکان‌پذیر شد. فلوئنس دنده‌ای اکثر ویژگی‌هایی تیپ E2 را ندارد که مهم‌ترینشان عبارتند از: مه‌شکن‌ها، ایربگ‌های جانبی و پرده‌ای، دکمه‌های کنترلی فرمان و روکش آن، کروز کنترل، استارت دکمه‌ای و کنترل کشش. از آنجایی‌که واردکننده‌اش (برای ترغیب مشتریان) برخی تجهیزات اضافی روی فلوئنس دنده‌ای نصب کرده لذا ممکن است برخی آپشن‌های تیپ E4 را هم در مدل دنده‌ای ببینید؛ آپشن‌هایی مثل سنسورهای عقب و باران، گرمکن صندلی‌های جلو و ترمز پارک برقی. همانند تلیسمان و کولیوس، فلوئنس‌های وارداتی نیز ساخت کره جنوبی بودند.

رنو سیمبل

پس از موفقیت پروژه داچیا لوگان در بازار جهانی، رنو تصمیم گرفت تا نسل جدید این خودرو را در سال 2012 راهی بازار کند. در شرایطی که هنوز مونتاژ نسل نخست لوگان (تندر 90) در کشورمان ادامه داشت، نسل دوم این خودرو اقتصادی تحت عنوان سیمبل و به شکل وارداتی در سال 2015 به ایران آمد. سیمبل با اینکه عمدتا در دو تیپ PE و LE در بازار موجود است ولی سطح تجهیزاتی آنها با سایر تیپ‌های مشابه‌اش در بازار خاورمیانه متفاوت است. LE فول‌ترین تیپ سیمبل است که امکانات بیشتری مانند کامپیوتر سفری، دکمه‌های کنترلی فرمان، تهویه اتومات و تنظیم برقی آینه‌های جانبی را در اختیار مشتریانش قرار می‌دهد. کیفیت بالا، امکانات و بهبود ایمنی از جمله برتری‌های سیمبل نسبت به تندر90 است.

رنو لتیتود

از ابتدای دهه 90 شمسی، ایرانی‌ها میزبان یکی از بهترین و البته بی‌حاشیه‌ترین سدان‌های دنیا بودند. رنو لتتیود که در تیپ Privilege و در نسخه‌های نیمه‌فول و فول به بازار کشورمان آمد، برخلاف رقبای آسیایی‌اش، اهل اغراق و زیاده‌روی نیست. یک فرانسوی زیبا که به دلیل کیفیت بالای ساخت آن هنوز هم سواری‌اش بعد از گذشت سال‌ها، عالی باقی مانده است. لتتیود برای اولین‌بار سال 2010 توسط اتحاد سامسونگ-رنو رونمایی شد؛ خودرویی که زیرساخت و پلتفرمش همانی است که روی برخی مدل‌های نیسان مانند مورانو 2015، ماکسیما 2015، تی‌ینا 2008 و حتی اینفینیتی (زیرمجموعه لوکس نیسان) مدل 2013 نیز وجود دارد. لتتیود برخلاف تصور فقط در کره و روسیه تولید می‌شد. اگر می‌خواهید نسبت به اعتبار این محصول اطمینان پیدا کنید همین بس که سدان زیبا و لوکس تلسیمان جانشین همین لتتیود بوده است. با تمام این تفاسیر، عرضه این فرانسوی در بازار ایران به منظور رقابت با هم‌تایان کره‌ای و ژاپنی بود؛ مدل‌هایی که البته هیچ‌گاه اجازه عرض اندام اروپایی‌ها را ندادند.

معرفی انواع خودروی رنو

رنو کولیوس

نسل دوم رنو کولیوس هرچند همان پیشرانه نسل سابقش را در سینه دارد اما با این حال یکی از مهم‌ترین محصولات تولید شده پس از ادغام رنو-نیسان است. رنو در این مدل، زبان طراحی جدید و جذابش را با پلت‌فرم فنی پرفروش نیسان ایکس‌تریل ترکیب کرده است و ماحصل آن، خودرویی است که از سال 2017 همزمان با عرضه جهانی به کشورمان نیز وارد شده و بسیار بیشتر از نسل قبلش، مورد توجه ایرانی‌ها قرار گرفته است. حال باید دید که در شرایط فعلی، مشتریان تا چه حد تمایل‌شان را به خریدن این کراس‌اور دو رگه فرانسوی-ژاپنی حفظ می‌کنند.